چقدر آن روزها دور و کم‌رنگ است. خاطرتان می‌آید؟ زمانی که با دوستانتان دور میزی می‌نشستید
و ساعت‌ها گرم گپ زدن و خندیدن می‌شدید؟ آن زمان که حرف چیزی نبود که کم بیآوردید و برای هم
از زمین و زمان می‌گفتید. وقتی میهمانی به خانه‌تان می‌آمد چیزی جز صدای همهمه نبود؟
خاطرتان می‌آید قدم زدن در مسیری کوتاه همراه یک دوست به یک لبخند منتهی می‌شد؟
از کانون گرم خانواده و گفتگوها و بازیهای خانوادگی چیزی به خاطر دارید؟
اما آن روزها گذشت حالا دنیای مجازی و وسایل الکترونیکی جایشان را با روابط واقعی عوض کرده‌اند.
دیگر از میزهای کافه‌ها و میهمانی‌ها کمتر صدای حرف و خنده می‌آید.
آدم‌ها راهشان را در موبایل‌ها و تبلت‌ها گم کرده‌اند. دوست‌های واقعی در میان لایک‌ها و پست‌ها.
تا به حال دقت کرده‌اید در طول روز چقدر گوشی مویابلتان را نگاه می‌کنید و به آن وابسته هستید؟
با افرادی که از طریق موبایل و دنیای مجازی در ارتباط هستید چقدر در دنیای واقعی دوست هستید؟
به‌راستی با دنیای خودمان چه می‌کنیم؟
(چند عکسی از واقعیت تلخ ظهور اسمارت فون ها در ادامه مطلب تهیه کردم پیشنهاد میکنم حتما ببینید)
درباره این سایت